Rondrit

23 februari Omdat we hier niet zo lang blijven, Valparaiso en Vina del Mar groot zijn en erg heuvelachtig, doen we vandaag een luie tour met gids in een busje. Gisteren waren we al verbaasd over de hoeveelheid muurschilderingen, vandaag zien we er nog veel meer en niet alleen in onze wijk, maar ook op hele andere plekken in de stad. Maar ook zien we gebouwen die veranderd zijn in burchten. Sommige overheidsgebouwen waren t/m de 3e verdieping volledig voorzien van aluminium platen. Het parlementsgebouw (dat blijkt dus niet in Santiago, maar hier te zitten) is omringd door twee extra hekken en op plekken waar dat niet praktisch is, hebben ze er gewoon nog een extra muur van 3 meter hoog omheen gezet. We doen o.a. de oude ferrypier aan, waar zo'n honderd mensen in strakke wetsuits klaar staan voor een oefenzwemtocht in de ijskoude oceaan. Er waren weinig atletische types bij en bij dikke mensen geeft zo'n wetsuit toch de indruk van een te stevig geseald worstebroodje. Daarna naar onze wijk Alegre en vervolgens Concepcion.  Muurschilderingen alom! Evenals beschilderde trappen, op allerlei manieren. Vrolijke schilderingen, maar ook heftige zoals van 2 vrouwen die een oog kwijt zijn door politiekogels. Volgens onze gids zijn de schilderingen oorspronkelijk ontstaan doordat backpackers, die hun kamer niet konden betalen, aanboden om in ruil voor de slaapplek een vrolijke schildering op de muur te zetten. Als je niet uitkijkt heb je na een halve dag 1000 foto's van muurschilderingen. Tussen de middag (dat is hier rond 14.00 uur) werden we bij een restaurant gedropt die naast een funicular staat. Dat is een soort lift, eigenlijk een karretje dat tegen de rots omhoog gaat, vaak enorm steil. Het wordt in feite over rails omhoog getrokken met een kabel. Deze stamt uit 1890 en er is nog nooit een ongeluk mee gebeurd werd ons verteld. Als je het vehikel ziet kun je het nauwelijks geloven. We hebben zowel restaurant als funicular overgeslagen, omdat we gisteren al een keer waren geweest. We zijn naar beneden gewandeld en hebben later daar het busje weer opgepikt. Hierna naar de zusterstad Vina del Mar, waar een opgewonden sfeer heerst als we langs het Sheratonhotel komen. Ricky Martin is in town, lijkt nu bijna bij het hotel te zijn en treedt vanavond op. Sommige dames in het busje gingen bij het horen van zijn naam uit hun dak. Vina del Mar ligt tegen Valparaiso aan, maar heeft een hele andere sfeer. De prijzen liggen er ook anders. De gids vertelde dat de gemiddelde prijs voor een appartement in Vina 4x zo hoog is als in Valparaiso. Rijke Chilenen (die er natuurlijk ook zijn) hebben hier hun appartement. O.a. omdat er hier ook echte stranden zijn. Die liggen vanmiddag dan ook vol. Als we hierna weer terugkeren in Valparaiso valt op hoe shabby het centrum er eigenlijk bij ligt. Maar het is wel een meer levende stad dan Vina del Mar.   Vanavond heel simpel ieder een halve pizza gegeten (het afkicken is dus gelukt) en daarna wat rondgelopen; een oorverdovende rust vergeleken met gisteren! Wat blijkt, alleen op vrijdag en zaterdagavond is het erg druk. Dus een biertje gekocht bij een avondwinkel en naar ons dakterras.