Zaandam, van Buenos Aires tot Puerto Madryn

31 januari. Boarding. Hoe krijgen we onze koffers  weer helemaal ingepakt, was de vraag. Het weggooien van oude kleding komt meestal pas na ruim 2 weken goed op gang. De koffers waren dus nog behoorlijk gevuld. En: er was zelfs meer bijgekomen. Natuurlijk de nieuwe winterjassen, die dikker zijn dan de vorige. En dan nog de nodige zomerse uitverkoopartikelen. Kortom, het werd persen, maar het lukte. Op de winterjassen na, die gingen in de plastic tassen mee. Het boarden ging van a tot z gesmeerd. Bij de terminal overal mensen van de HAL, in het oranje. Met een shuttlebus naar de ligplaats van de Zaandam (aan alle kanten omringd door containers en kranen en aan boord op alle hoeken en bij de trappen de nodige stewards die de richting wezen. Op onze kamer stond een ijsemmer met een fles sparkling wine, als verrassing voor ons klaar. Cadeautje van Han, Hanneke en haar broer die bij de HAL werkt en ook nog een fles rode wijn en aardbeien in chocolade. Heerlijk van genoten die avond (niet alle twee de flessen tegelijk!).  Na het diner stond er opnieuw een schaal met aardbeien in chocolade, dit keer met complimenten van de reisorganisatie. En een kwartier later werd er nog éen gebracht, die ze blijkbaar over hadden. Oef!! Bij het avondeten waren wij de enigen aan de grote tafel voor 8, dus lekker relaxed. Het eten is meer dan goed, in het a la carte restaurant is het uitstekend en rustig eten, in het buffetrestaurant  (waar we soms als lunch iets halen) is het goed, maar meestal ongezellig druk. Op de derde avond was het thema in het a la carte: sterrenchefs. Er stond een erg bekende naam tussen en daarom een voorgerecht genomen van Jonnie Boer. Dit wordt drie weken culinair genieten! Vanochtend als ontbijt heerlijke eggs benedictine gehad.

1 februari. Nog één dag Buenos Aires. Die gebruiken we om naar Puerto Madero te lopen, de oude havenwijk. Die is, net als in heel veel steden,  omgevormd tot een hippe plek, met lofts en penthouses in oude pakhuizen langs de kades, gecombineerd met hoge nieuwbouw en een brug van Calatrava. Het was eigenlijk te warm voor dit soort expedities, maar blij dat we dit nog even hebben meegepakt. Op de terugweg toch nog een nieuw leren jack gekocht, voor ongeveer de helft van de prijs die je er in Nederland voor betaalt (leer genoeg hier in Argentinie). De rondleiding door Teatro Colon heben we maar laten schieten, dat zou krap in de tijd worden, omdat we om 5 uur terug moesten zijn. We hebben al gehoord dat het schip niet wacht op laatkomers. Sta je op de kade en zie je het schip inclusief je paspoort voor je neus weg varen..... Op het dagprogramma dat je iedere dag door je persoonlijke hutsteward krijgt uitgereikt (overvol programma; je zou er overspannen van thuis kunnen komen!) staat voor de 2e keer om 5 uur in de Ocean Bar (er zijn volgens mij wel 10 bars) een LGBTQ&Friends meeting. Leuk dat daar aandacht voor is. Het was er niet bepaald druk, maar we hebben 2 jongens gesproken van eind 30, de één uit Malta en de andere uit Zuid Rusland, een aparte combinatie. Zoals ze zelf zeiden waren ze allebei afkomstig uit een Mafia State. Na het diner naar het gezellige theater voor een voorstelling. Er is elke avond wel iets te zien, daarnaast ook nog een bioscoop, waar vandaag bijv 2x Downton Abbey draait. Om 7 uur vertrokken we naar Uruguay, waar we 's ochtends om 8 uur aanlegden in Montevideo.

2 februari Montevideo is een veel kleinere stad dan B.A. en maakt een nogal slaperige indruk, nou is het wel zondag, maar we hebben niet het gevoel dat het erg veel levendiger zal zijn op een doordeweekse dag. Ook hier is het weer bloedheet. Dit keer word ik er beroerd van. We houden het dan ook niet heel lang vol in het kleine centrum. Het was wel aardig om het Palacio Salvo te zien, een soort mislukt vastgoedexperiment van ongeveer 100 jaar geleden. Het had een hotel moeten worden, maar veel te groot voor deze stad, dus nu zitten er appartementen en kantoren in. Het heeft een bijzondere architectuur. Het schip vertrekt nu al vroeg, rond 4 uur in de middag. 's Avonds zitten we voor de derde keer met zijn 2en aan een veel te grote tafel. Eigenlijk vinden we het wel best, maar ineens komen er 2 mensen bij zitten. Nederlanders, die ook nog eens jarenlang in het Gooi hebben gewoond, maar nu bij Harfsen wonen, niet echt ver van Zutphen vandaan. Dit is voor hen de derde keer dat ze op cruise gaan. Ze komen tot dezelfde conclusie als wij: er lopen erg veel oudere mensen op dit schip rond en heel erg veel mensen met zwaar overgewicht - sommigen kunnen alleen nog maar waggelend lopen - die vervolgens hier ook de hele dag aan het eten en drinken zijn in het buffetrestaurant (ook een reden voor ons om daar niet vaak naar toe te gaan). Er zijn ook relatief veel gehandicapten in rolstoelen. Die zagen wij op de Aranui in Frans Polynesië niet, simpelweg omdat ze daar niet mee mochten, gezien de soort reis.

3 februari is een zeedag.  We zijn op weg naar Puerto Madryn, ergens halverwege de Argentijnse kust. Ik had me voorbereid op een dag rust, luieren, lezen, zonnen evt. Daar is nauwelijks tijd voor. Na het ontbijt hebben we een tour door de keukens van het schip gedaan. Indrukwekkend hoe groot die zijn, hoe efficiënt er met de ruimte wordt omgegaan, hoe alles gericht is op topkwaliteit en hygiëne.  Zo is er een roltrap voor de obers die met "vuile" spullen, zoals gebruikt servies omlaag komen en een andere roltrap om de schalen met eten naar het restaurant boven te brengen. Een roltrap op zo'n bewegend schip lijkt me inderdaad wel handig. Na deze tour moesten we al weer bijna naar een briefing over de mogelijkheden morgen in Puerto Madryn. Daarna vlug een kleine lunch en naar een lezing over Antarctica; erg interessant. In Madryn is onze eerste mogelijkheid om pinguïns te zien, maar het lijkt een lastige opgave. Alle (prijzige) excursies zijn al lang uitverkocht en wat overblijft is er zelf met een taxi heen te gaan (bijna 200 km op en neer, dus ook duur). Hetzelfde geldt over een paar dagen voor de Falklands. Daar kunnen we nog op een wachtlijst, met 20 mensen voor ons, om naar de koningspinguins te gaan. Dat doen we dus en ondertussen zoeken we uit of er mensen te vinden zijn die een taxi willen delen. Maar eerst hebben we vanavond ons eerste galadiner. In smoking of anders wel met colbert. Ik ben benieuwd!

4 februari Gisteravond tijdens het eten ging een alarm af. De hele eetzaal viel stil. De kapitein kwam even later met een announcement die ons niet echt geruststelde.  Er was iets gebeurd, dat werd onderzocht en de gasten hoefden nog geen actie te ondernemen. Vele aankondigingen en drie kwartier later (alle activiteiten zoals een show in het theater waren al die tijd stilgelegd) bleek dat er een brandje was geweest in een technische ruimte onderin het schip. Alles weer in orde dus...     We hebben trouwens een oplossing gevonden voor het wifiprobleem: elke haven naar een café oid. En dan maar hopen dat ze wifi hebben. Dus misschien overmorgen vanaf de Falklands weer een update. Daarna is er geen haven tot aan Ushuaia. Dat is pas na Antarctica, plm 6 dagen later. En vanaf het schip is in die periode geen internetverbinding te maken.  Vandaag trouwens geen excursies gedaan, lekker rustig op de boot , gelezen, geschreven enz.