De drukte van El Nido in

 Na het hotel in Sabang (Daluyon) kon het haast niet anders; dit hotel (Coco Resort in El Nido) valt nogal tegen. Vooral de badkamer, die is erg klein, geen apart douchehok en geen afscheiding. Kortom, het wordt een kwestie van je strategisch opstellen, goed richten met de handdouche, geen harde straal, want anders wordt de hele boel kletsnat. We twijfelen nog of we een upgrade doen naar een beter huisje, maar vrezen dat Bruin dat niet kan trekken. De route hierheen was zoals eigenlijk elke keer erg mooi. Maar dit keer hebben we allebei onderweg (5 1/2 uur) wel een dutje gedaan. De chauffeur die we dit keer hadden was niet van plan om één woord uit te brengen. Het werd dus aardig saai en stil. En het was warm! Wat deze man wel kon en blijkbaar graag deed, was scheuren. Met 90 km over smalle kronkelige bergweggetjes. We hebben er wat van gezegd en het hielp. Door deze zwijgzame chauffeur hadden we wel de tijd om even terug te kijken naar de eerste helft van onze reis, we zitten nu 2 weken hier en zijn dus precies op de helft. Het eerste wat ons opvalt is dat we in/op Luzon andere toeristen zagen dan hier. Andere, maar ook minder. Luzon was het gedeelte met natuur en cultuur, hier gaat het een beetje om natuur, maar vooral om de zee en het strand. Op Luzon zagen we daardoor de wat oudere en serieuzere reiziger (zoals wij dus!! 😀). Hier zijn het voornamelijk jongeren. Nog iets wat opviel: de jeepney hier is niet dezelfde als op Luzon. Hier mag het eigenlijk die naam niet hebben: om te beginnen lijkt de bestuurscabine niet op een jeep, verder is ie bijna nooit vrolijk opgeschilderd. Het lijkt in feite gewoon op een iets verlengd bestelbusje met zijramen. Ook de tricycle ziet er heel anders uit. Suf! Mogelijk wel iets veiliger voor de brommerrijder. Die zit nu ook binnen in een soort auto zonder deuren. Het doet me denken aan de lelijkste Trabant die ik ooit zag: niet om aan te zien, maar het werkt.                   Vanavond zijn we gaan eten in El Nido, het was er enorm druk, veel souvenirwinkeltjes met de bekende dingetjes en dangetjes, maar veel leuker: een straat van  een paar honderd meter was een openluchtrestaurant. Aan de zijkant links de drankwinkeltjes en rechts de stalletjes met vooral de grillplaten en barbecue. Al het eten (veel vis, krab, kreeft) zag er mooi uit en alles lag keurig afgedekt onder folie. We hadden al gegeten, dus misschien morgen?

Vanaf morgen begint het meer vakantieachtige deel van onze reis. We blijven hier een week. Schrik niet als je een dag (of 2) niets te lezen binnen krijgt. Over een dag luieren valt niet veel te vertellen

P.s. bij de foto's: de geoogste rijst moet eerst drogen. Dat is wel handig op een plat oppervlak dan kun je het goed uitspreiden. Aangezien vlakke plekken vrij schaars zijn wordtdaar vaak de weg voor gebruikt. Gewoon op zeil op de vluchtstrook.