Rangoon/Yangon: de eerste indrukken.
22 januari 2018 - Yangon, Myanmar
Gisteravond, zondag 21 januari zijn we precies 20 uur nadat we in Naarden de deur uitgingen, aangekomen in ons hotel in Rangoon. Tot aan Bangkok ging het -nee niet vlot- maar wel volgens plan en schema. Dat wil zeggen ongeveer 11 uur vliegen in een goed vliegtuig met goede beenruimte, maar met een korte nacht. Volgens Harry heeft hij ongeveer 6 uur geslapen. Ikzelf heb zeker nog geen 3 uur echt geslapen, hooguit korte stukjes. In Bangkok zagen we diverse gates, omdat die voor het vliegtuig naar Rangoon een paar gewisseld werden. Na uren stilzitten tijdens de vlucht vonden we het niet zo erg om steeds weer een nieuwe wandeling te maken. En we hadden tijd genoeg en kregen nog meer tijd; het vliegtuig was nog niet binnen vanuit Birma en uiteindelijk vertrokken we een uur later. In Birma aangekomen bleken er enorme rijen te staan voor de douane. En uiteraard moesten wij in de langste - "Foreigners" - rij. Na een half uur was de rij voor Myanmarinhabitants opgedroogd en begon een Vriendelijke official ineens de overigen (Foreigners dus) te verdelen over de lege loketten. Dat schoot op, binnen 5 minuten waren we er doorheen. Gevolg was alleen dat we in het donker naar de stad reden.
Het hotel Eastern blijkt vlakbij het oude centrum te liggen. Oud wil zeggen: uit de koloniale tijd, dus rond 1880 -1990. Slecht onderhouden gebouwen, overal zie je a.h.w. de schimmel van al het tropische vocht door de muren naar buiten komen, varens groeien weelderig in vele dakgoten, van sommige gebouwen stonden alleen de muren, waren de daken ingestort en overal zie je over de straat gespannen onontwarbare kluwen van electriciteitkabels. Al met al zag ik ons steeds weer terug, lopend in Havanna in 1997.... In de kleine straatjes zitten veel winkeltjes, waar ze - net als op de markten - vnl de eerste levensbehoeften verkopen. Die winkeltjes veranderen later op de avond in huiskamer, met in de hoek matrassen voor de kinderen, later worden er nog matjes uitgerold voor de ouderen. Lekker veel tl-licht en volop zicht, want de voorkant van de kamer bestaat uit gaas, of traliewerk. Terwijl er zittend op de vloer gegeten wordt, speelt ergens, al dan niet prominent in beeld, een tv, liggen kinderen met een computerspelletje op de grond en zit de iets oudere jeugd op de mobiel te staren. Een mengeling van middeleeuwen en moderne tijd.
Wat indrukken betreft; ik had vanavond na onze eerste hele dag even het idee, dat ik overvoerd werd, maar ja: eigen schuld dikke bult. Vanochtend nl. 5 uur door de stad gedwaald, over een van de vele markten, daarna met de veerboot naar de overkant en daar nog een uurtje rondgekeken. Toen een korte siësta gehouden, maar door vermoeidheid (en na-ijleffect van de jetlag) door de wekker heengeslapen, zodat we nog moesten opschieten om naar DE pagode te gaan (Shwedagonpagode), waar het tussen 4 en 6 het meest interessant zou zijn om te kijken. Deze pagoda is 100 meter hoog, volledig met goud bedekt (deels bladgoud, maar vnl gouden platen) en rondom staan op het terrein ontelbaar veel kleine tempels, honderden zo niet duizenden nissen met boeddhabeelden , ook allemaal bedekt met bladgoud en overal zitten mensen te bidden, worden beelden overgoten met heilig water, worden bloemstukken geofferd, wierook gebrand, zitten groepen mantra's te zingen en weet je niet waar te kijken. Daarnaast worden er continu selfies gemaakt, worden monniken, gelaten kijkend, door Japanse toeristen gegijzeld om om beurten met weer een andere Japanner op de foto te gaan. Veel monniken hadden een serene blik, ach ja: bad Karma.
Indruk van deze dag in Rangoon: druk, maar ook relaxed. De stad is niet gebouwd voor het intensieve autoverkeer van nu en de wandelaar van vroeger kan nu eigenlijk geen kant op. Trottoirs zijn er nauwelijks, je loopt dus regelmatig op de rijweg en anders loop je meestal op beton(of ijzer)platen boven het open riool. Die lucht heb je steeds in je neus. Af en toe zie je een harig beest met staart wegschieten in de spleten tussen de betonplaten. Kakkerlakken zijn ook ruim aanwezig.
Over het verkeer: ja er zijn veel auto's en die zijn overwegend in verrassend goede en nieuwe staat. Misschien omdat ze nog maar relatief kort geleden zijn overgegaan op gemotoriseerd vervoer? Ook behoorlijk veel electrische auto's, meestal zijn dat taxi's. Het verkeer is overdag hectisch, maar we werden niet gek van de claxons.
Morgen verlaten we Rangoon om hier over ongeveer 3 weken nog een paar dagen terug te komen.
We vliegen naar Lashio, rijden dan met een taxi naar Hsipaw waar we overmorgen een trekking van anderhalve dag gaan maken.
Het hotel Eastern blijkt vlakbij het oude centrum te liggen. Oud wil zeggen: uit de koloniale tijd, dus rond 1880 -1990. Slecht onderhouden gebouwen, overal zie je a.h.w. de schimmel van al het tropische vocht door de muren naar buiten komen, varens groeien weelderig in vele dakgoten, van sommige gebouwen stonden alleen de muren, waren de daken ingestort en overal zie je over de straat gespannen onontwarbare kluwen van electriciteitkabels. Al met al zag ik ons steeds weer terug, lopend in Havanna in 1997.... In de kleine straatjes zitten veel winkeltjes, waar ze - net als op de markten - vnl de eerste levensbehoeften verkopen. Die winkeltjes veranderen later op de avond in huiskamer, met in de hoek matrassen voor de kinderen, later worden er nog matjes uitgerold voor de ouderen. Lekker veel tl-licht en volop zicht, want de voorkant van de kamer bestaat uit gaas, of traliewerk. Terwijl er zittend op de vloer gegeten wordt, speelt ergens, al dan niet prominent in beeld, een tv, liggen kinderen met een computerspelletje op de grond en zit de iets oudere jeugd op de mobiel te staren. Een mengeling van middeleeuwen en moderne tijd.
Wat indrukken betreft; ik had vanavond na onze eerste hele dag even het idee, dat ik overvoerd werd, maar ja: eigen schuld dikke bult. Vanochtend nl. 5 uur door de stad gedwaald, over een van de vele markten, daarna met de veerboot naar de overkant en daar nog een uurtje rondgekeken. Toen een korte siësta gehouden, maar door vermoeidheid (en na-ijleffect van de jetlag) door de wekker heengeslapen, zodat we nog moesten opschieten om naar DE pagode te gaan (Shwedagonpagode), waar het tussen 4 en 6 het meest interessant zou zijn om te kijken. Deze pagoda is 100 meter hoog, volledig met goud bedekt (deels bladgoud, maar vnl gouden platen) en rondom staan op het terrein ontelbaar veel kleine tempels, honderden zo niet duizenden nissen met boeddhabeelden , ook allemaal bedekt met bladgoud en overal zitten mensen te bidden, worden beelden overgoten met heilig water, worden bloemstukken geofferd, wierook gebrand, zitten groepen mantra's te zingen en weet je niet waar te kijken. Daarnaast worden er continu selfies gemaakt, worden monniken, gelaten kijkend, door Japanse toeristen gegijzeld om om beurten met weer een andere Japanner op de foto te gaan. Veel monniken hadden een serene blik, ach ja: bad Karma.
Indruk van deze dag in Rangoon: druk, maar ook relaxed. De stad is niet gebouwd voor het intensieve autoverkeer van nu en de wandelaar van vroeger kan nu eigenlijk geen kant op. Trottoirs zijn er nauwelijks, je loopt dus regelmatig op de rijweg en anders loop je meestal op beton(of ijzer)platen boven het open riool. Die lucht heb je steeds in je neus. Af en toe zie je een harig beest met staart wegschieten in de spleten tussen de betonplaten. Kakkerlakken zijn ook ruim aanwezig.
Over het verkeer: ja er zijn veel auto's en die zijn overwegend in verrassend goede en nieuwe staat. Misschien omdat ze nog maar relatief kort geleden zijn overgegaan op gemotoriseerd vervoer? Ook behoorlijk veel electrische auto's, meestal zijn dat taxi's. Het verkeer is overdag hectisch, maar we werden niet gek van de claxons.
Morgen verlaten we Rangoon om hier over ongeveer 3 weken nog een paar dagen terug te komen.
We vliegen naar Lashio, rijden dan met een taxi naar Hsipaw waar we overmorgen een trekking van anderhalve dag gaan maken.
Wat leuk Herman, dat je toch dit verslag schrijft ! En de foto’s erbij, superleuk.
Ben blij dat ik jullie kan volgen en zo een beetje mee kan liften op jullie reis. Drukke stad zo te lezen , prachtige pagode .
Goede reis morgen en tot lees.
Groetjes Carla.
Wat geweldig Herman dat je ons weer laat mee reizen en vooral genieten van jullie reis. Zo te lezen en zien weer typisch Azië. Druk, op een bepaalde manier rommelig en devoot tegelijk. Daarnaast allerlei luchtjes en door elkaar heen gekrioel. Nooit in Azië geweest, maar zo komt de sfeer op ons over. Wel geweldig dat jullie nu weer dit alles beleven en gaan ontdekken. Het begin is tenminste goed. Gelijk in de hectiek van avontuurlijk reizen. Ik vind het heerlijk en geniet mee. We kijken nu alweer uit naar het volgende verslag. Geniet maar lekker saampjes.
Hardstikke leuk en wil je wel een stukje bladgoud voor me meenemen.
Liefs Piet en Elly
Wat heerlijk vanaf de bank in NL mee te kunnen genieten van jullie eerste indrukken van een mooie reis. Heb al klein beetje genoten van het lieve berichtje van Harry. Van mama kreeg ik de link naar dit blog. Als het niet te veel moeite kost mag je me gerust op de mailingslist zetten😁 ik kijk al uit naar het volgende verhaal!
Lieve groet Jord
Let ik even niet op en dan zijn jullie weer aan de andere kant van de wereld, althans bijna. Maar wat geweldig en super ondanks alle ongemakken van de jetlag enz. Ga er waanzinnig van genieten en beleef de mooiste dingen. Het is jullie van harte gegund en heerlijk dat jullie het zo even delen met tekst en foto's. Helemaal TOP!!!
Hartelijke groeten, Wim
Wat een leuk verhaal! Wat ben je toch een goede observator en beschrijver. Heb genoten van je omschrijving van de eerste indrukken. Geniet van het vervolg! ..... dacht dat je geen reisblog ging bijhouden ....
Liefs! Ook voor Harry
geniet van alle mooie indrukken en ervaringen.
lieve groet Simone
Ik wens jullie veel mooie momenten. Groet Hans (van Els)
Hou me aanbevolen voor de volgende sessie.
En wat heerlijk om 6 weken te mogen genieten.
Heel veel plezier en tot 5 maart.
Ben benieuwd naar volgens verslag en groetjes uit Bussum Rob Riksen