Rustdag met wandelingen

Het voelt als een zonnige wintersportdag in Kalaw, rondwandelend in de frisse, schone alpenlucht. Er is alleen geen sneeuw te zien en de zon schijnt heel wat feller dan in de Alpen. Bij het opstaan was het ongeveer 6 graden. Zo horen we van de hotelreceptie. We hebben het niet ervaren, want wij kozen ervoor om lekker uit te slapen en toen we rond half 10 het dorp in liepen was het in de zon goed warm, in de schaduw op een lekkere manier fris.
Er is vandaag geen markt, hier in dit gebied is er elke 5e dag een marktdag. Wat dat betreft hadden we dus geluk toen we gisteren aankwamen, we maakten nog net het laatste uur ervan mee. Een markt is hier veel meer dan in Nederland een belangrijke plek, waar mensen uit verschillende dorpen samenkomen, niet alleen om inkopen te doen, er worden ook zakelijke dingen geregeld, je komt oude bekenden tegen en er worden nieuwe contacten gelegd. Op de wekelijkse - in dit geval 5dagelijkse - markt is het altijd erg druk. In Kalaw is wel elke dag de markt"hal" open, maar die is niet te vergelijken met de 5 daagse markt. In deze markthal hebben we 2 originele Omega reisklokjes gekocht, echte kopieen uit China.
Gisteravond was het ook druk met lange afstandsbussen op de hoofdweg. Overal zaten groepjes mensen, vooral rugzakreizigers, te wachten op de nachtbus naar Rangoon, Bagan en Mandalay. Het was gevaarlijk bij het oversteken, want als ze niet hoeven te stoppen scheuren ze als een gek door het dorp. En anders zijn er nog de enorme vrachtwagencombinaties. Ze willen allemaal zo snel mogelijk thuis zijn en storen zich aan geen verkeersregel. Gisteren haalden ze ons regelmatig in onoverzichtelijke haarspeldbochten in. Af en toe moest de buschauffeur vol in de remmen om te voorkomen dat de vrachtwagen frontaal op een tegenligger botste. Die racen dus ook over de hoofdstraat van dit dorp. Dag en nacht. Ons hotel staat gelukkig ver genoeg van deze straat, wij horen er dus niets van.
We zijn vanochtend het dorp uitgewandeld, de heuvels op. We hebben even overwogen of het om 10 uur nog zin heeft een gids te zoeken, voor een korte wandeltocht, maar waarschijnlijk is dat te laat en eigenlijk heben we helemaal geen zin om tot vanmiddag 5 of 6 uur te gaan lopen. Daar zou het al snel op neer komen. Het is een mooie omgeving, volop groene heuvels, met beekjes en veel dennenbomen. Pine City wordt Kalaw ook wel genoemd. We kwamen uit op een hotel terrein bovenop een heuvel, met een bloemenzee als tuin. 's Middags hebben we nog een andere wandeling gemaakt, lukraak op een andere plek dan vanochtend het dorp uit en de heuvels op. Voordeel als je wat hoger zit is dat je beneden je altijd wel aanknopingspunten ziet voor de terugweg. We kwamen zowel vanochtend als vanmiddag ineens voor een kazerne te staan. Aangezien we nogal wat foto's maken waarschuwen we elkaar zodra er iets militaire in de buurt is. We hebben geen zin in problemen.
Aa het eind van de dag hebben we een terras gezocht. Met normaal meubilair en die zijn schaars. Het grappige is dat ze hier gek lijken te zijn op kleutermeubilair. Het zijn allemaal plastic kleuterstoeljes of krukjes en tafels. Wij zouden met onze knieën tegen de schouders zitten. En wat kleuters betreft, die zijn er volop. Soms zie je ouders met drie kinderen op de brommer. De allerkleinste bij mama op schoot, tussen de ouders in het oudste kind en zodra je net goed rechtop kunt zitten ga je op het zitje achter het stuur. Niemand heeft een helm op.
Morgenochtend beginnen we aan de misschien wel, misschien niet treinreis